Fatih Terim birkaç hafta evvel “Artık kimsenin yanında ya da ardında değilim” kelamıyla Pandora’nın Kutusu’nu açmıştı. Akabinde bu köşede “Bundan sonra hiçbir şey eskisi üzere olamaz. Ne Lider Mustafa Cengiz, ne de Terim bu kelam söylenmemiş üzere davranabilir” diyerek aslında herkesin malumu olan bir duruma vurgu yapmıştım.
Süreç bizi yanıltmadı. Fatih Terim’in transfer listesini açıklaması da, “Bugün derin bir yalnızlık hissettim. Benim bireylere, kümelere değil Galatasaray’a verilmiş bir kelamım var. Zati Mayıs ayında da hem kelamım, hem kontratım bitiyor” kelamlarının ardında yatan neden de tıpkı. Bu sökük, dikiş tutmaz. Terim, açıkladığı listeyle Mustafa Cengiz’i köşeye sıkıştırmış oldu.
Galatasaray taraftarının hislerini yansıttığından emin olamadığım “Başakşehir ile masaya oturmamalıyız! algısı da bana bir toplumsal medya operasyonu üzere geldi. Özetle bir mühlet halının altına süpürülen meseleler, yine ve daha net olarak gün yüzüne çıktı. Terim Mustafa Lider ile Lider da Terim ile ya-pa-maz.
Artık ne mi olacak? Galatasaray’ın menfaatleri için kerhen yapılan karşılıklı dayanak açıklamaları tahminen bir defa daha tekrar edecek. Lakin birinci badirede sökük biraz daha açılacak. Nihayetinde dikiş patlayacak. Olan da kadroya ve sarı-kırmızılı renklerin sevdalılarına olacak. Deva mi? Onu Fatih Terim de, Mustafa Cengiz de biliyor!
F.BAHÇE’NİN HAFIZASI
Gaziantep deplasmanındaki makus futbol ve 3-1 kaybedilen maçın akabinde F.Bahçe’nin üzerinde dolaşmaya başlayan kara bulutlar arka arda gelen Başakşehir, Kasımpaşa, Alanya ve Erzurum galibiyetleriyle dağılıverdi. Peşi sıra Mesut Özil transferiyle ilgili haberlerin manşetleri süslemesi Fenerbahçe topluluğunda adeta bahar havası esmesine neden oldu.
Buraya kadar her şey hoş. Hoş de ya futbol? Ben göz şahidi olduğum ya da meslek büyüklerimden dinlediğim Fenerbahçe’nin topu rakibe bıraktığı bir futbol anlayışıyla oynadığını ne gördüm, ne de işittim. Tamam, istekler imkanlarla sonludur lakin imkanlar nitekim buna mı elveriyor? Bu mu yüz küsur yıllık koca çınar Fenerbahçe’nin futbol mantalitesi?
Fenerbahçe’nin genlerinde, bu renklere gönül verenlerin hafızasında daima oyunu rakip yarı alana yıkan, daima gol kovalayan ve “yetinmeyen” bir futbol ezberi vardır. Mevcut futbolla geçiş sürecini kurtarmaya (eğer saha sonuçları iyiyse) kimse laf etmez lakin bu futbol anlayışı kalıcı olursa hiçbir Fenerbahçeli memnun olmaz. Biraz daha beklemek gerek. Yoksa bu futbolla Erol Bulut dua etsin tribünde seyirci yok!
BU NE PERHİZ…
Gelecek dönem indirilmesi gündemde olan yabancı sayısının ekonomik münasebetlerle ve yalnızca ikinci yarı için on altı ekibe yükseltilmesi aklıma o tanıdık kelamı getirdi: Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu? Birkaç ay evvel yabancı sayısının kademeli azaltılacağını söyleyen bu Federasyon değil miydi?
Evet, hepimiz pandeminin açtığı ekonomik yaraları farkındayız ancak dört buçuk ay için yabancı enflasyonuna yol açarsanız elinizdeki onca yabancıyı nasıl yollayacaksınız? Yeni bir ekonomik yük oluşturmayacak mı? Haydi isteyen günü kurtarıyor, müsaade veren sonrasını göremiyor mu? Bunu bilemem fakat benim gördüğüm şu: Mevcut Federasyonun elinde futbolumuz yap-boz tahtasına döndü!
Fotomac
