HAKKI YALÇIN – SKORA BAK!
Fenerbahçe’nin kaç vakittir garip bir oyun anlayışı var. Gol atana kadar kadronun ne yaptığı belirli değil. Sonra ortada fol yok yumurta yokken bir gol geliyor, akabinde hafif bir dalgalanma ve değişen tabela. Birbirinin kopyası maçlar.
Alanyaspor maçında rakibin topla oynamadaki ezici üstünlüğüne “skora bak” gerçeğiyle posta koyan Erol Bulut’un biraz da sahanın içindeki dekora bakması gerekiyor. Kaybettiği maçlarda talihine yanmakla futbol oynamadan kazanmak ortasındaki talihin aksi dönmesi her vakit ihtimal dahilinde.
Ligin birinci yarısının sonunu gelinirken ne futbol kalitesi var ne seyir zevki. Bizim ülkemizdeki anlayış bu; nasıl kazanırsan kazan! Nasılsa her biçimde yöneticilerin ve teknik adamların istedikleri üzere yazan çok. Fakat unutulmasın ki sıradanlığı “olağanüstü” göstermek kadar tehlikeli bir gerçek yoktur.
Mesut Özil geldi; “baba karakter” olarak geldi. Paraya değil sevdaya geldi. Yeteneğini sorgulamak haddimize değil, Fenerbahçe’de temsil edeceği gücün şuurunda, beğenilen geldi görkemli geldi. Bir gerçeği inkar etmeyelim; arkasında soru işaretleriyle geldi.
Oburlarının koşarak anlatamadığını Mesut Özil durarak anlatabilecek yeteneğe sahip lakin Mesut Özil’in kendine has özelliğini canlı tutabilecek futbolcular grupta mevcut değil. O yüzden Mesut Özil’in gelmesiyle kimse şampiyonluğun garantiye alınacağını düşünmesin. Ayrıyeten bir grup en çok güçlendiği sanılan vakit dilimlerinde, rakiplerinin fikir gücüne müspet tesir yaparken, grubun içindeki kompleksli adamları da Truva Atı yapar!
Denizlerimizde ava çıkan balıkçıların ağlarında küçücük istavritlerden öteki bir şey yok artık. Futbol denizinin kuruduğunu da en hoş biçimde derbilerde görüyoruz. Beşiktaş’la Galatasaray derbisini izlerken aklımda kalan, ligin en hantal savunmasına sahip olan Galatasaray’ın yediği karbon kopya goller ve yıllarca yabancılara harcanan paranın ödettiği bedeller.
“Ben buraya zati yenilmeye geldim” diyen Galatasaray’a karşılık, yardımlaşma duygusu öne çıkan Beşiktaş bana nazaran ligin en özel projesi. Futbolcular yapabileceklerinin en iyisini yapıyorlar. Bu grup duruşunu bozmadıkça seyahati sonuna kadar sürdürme ihtimali büyük.
Kimse Sergen Yalçın’a içi transfer dolu define sandığı armağan etmedi, üstüne üstlük taklaya gelmesi için gereken bütün kaideler üretildi. Elinde “sihirli değnek” yoktu lakin Sergen futbol zekasıyla sihirli bir ekip üretti. Son maçlarda olgun duruşuna sekte vuran itiraz etme biçimine bakıyorum da ona gözleriyle konuşmak yakışıyor. Sergen’in “sinirli değneğe” hiçbir vakit muhtaçlığı olmadı çünkü!
Fotoğraflara dışarıdan bakmakla fotoğrafın içine girmek ortasında cam ve çerçeve olabilir lakin vicdanınızla bakarsanız her şeyi görebilirsiniz. Herkes yazın susuzluğunu konuşuyor fakat insanların yüreğine serpecek su kalmadı, asıl ondan korkalım. Haksızlığın suyuna gitmeyene ekmek yok bu ülkede. Ligin ikinci yarısında hakemlerin düzenleyeceği şenliklere hazır olun! Bilhassa Arda Kardeşler, Ümit Öztürk ve Bahattin Şimşek’e!
Fotomac
