HAKKI YALÇIN – GENÇLİK SUYU!
Pandemi nedeniyle ne kadar az beşerle görüşmüş olsam da karşıma çıkanların birinci sorusu nedense futbolla ilgili oluyor. “Fenerbahçe şampiyon olacak mı?” “İskambil destesinde iki joker var” diyorum “biri kalite başkası şampiyonluk. Hangisini çekmek istersin?” Karşılıklar net; “şampiyonluğu.” “Niye?” diye sormaya gerek duymuyorum zira kalitesiz futbol galibiyetle telafi ediliyor ancak giden şampiyonluğun telafisi yok sayılıyor. Kolay değil şampiyonluk da bu ülkede büyüklüğün simgesi sayılıyor. Formalardaki yıldızlar falan!
Büyük kulüpler her vakit şampiyonluk umudu taşır. Puan cetvelinde her grubun kendine nazaran ihtişamlı bir duruşu vardır fakat çok para harcayanla kısıtlı takımı olan ekipler ortasında ya puan farkı yoktur ya da iki maça bakan bir fark vardır.
Trabzonspor ve Beşiktaş’ın, bu dönem Fenerbahçe ve Galatasaray’a nazaran “daha özel” gayret biçimi olduğunu söylersek kimseye haksızlık etmeyiz lakin takım olarak güçlü olanların hak edeceği ödüllere de itiraz etmeyiz. Kâfi ki alın terinin dışında hiçbir güç puan cetveline müdahale etmesin.
Kimin şampiyon olacağı konusunda şimdiden görüş belirtmek usulümüz değil lakin şunu iyi biliyorum ki şampiyonluğu katiyetle hakemler belirleyecektir. Ligi şampiyon bitirenle ikinci ya da üçüncü bitiren ortasında en fazla 3 puanlık fark olacaktır ki, bir puanla bile şampiyonluk gelebilir. Bunun karşılığı hakemle kazanılmış bir maçtır! Hangi şampiyon ekibin önünden bütün dönem bir sinema şeridi üzere akıp masraf? Hiçbirinin! Yalnızca hakkı olanların hesabını yapanlar ülkesinde haksız karların ayıplanacak yanı kalmamıştır.
Gelelim gençlerimize. Ozan Kabak’ı Liverpool’da izlerken gurur duydum. Lakin bu türlü bir futbolcuyu sadece para için elden çıkarıp, Ozan’ın transferinden aldıkları paranın üç katıyla yarını olmayan bir yabancıyı transfer etmek nasıl bir anlayıştır? Büyük kadro olmak için bu türlü gençlere muhtaçlık olduğunu söylesek ne yazar! Dönemi şampiyon kapatmaktan diğer bir şeye odaklanmayanlara “Avrupa’da ne yapıyorsunuz?” diye sormamıza gerek var mıdır?
Ümit Ulusal Grup Teknik Yöneticisi Tolunay Kafkas’ın açıklamalarına baktım. “Bizim misyonumuz ve vizyonumuz genç oyuncu gelişimi olmalı. Kendi çocuğumuza bir şeyler vermeliyiz ki bir şeyler isteyelim. Kulüplerde genç oyuncu gelişim merkezinin mecburî olması gerekiyor.” Ne acıdır ki Ümit Ulusal Kadrosu’nda kendi kadrolarında oynayamayan o kadar çok genç var ki! Fakat Tolunay Kafkas üzere düşünenlerin gençlere ve futbolun yarınlarına vereceği hizmeti veremeyen teknik yöneticiler de bizde mevcut.
Biz onlara “korkak” diyoruz!
Futbolumuz kurak! Daha evvel de sormuştum bir daha soruyorum. “Yabancılara su üzere para harcayıp kendi gençlerine güvenmeyenler, yere düşüp kırılan değerli sürahinin kederine mi düşmeli yoksa harcanan suyun mu?”
Fotomac