HAKKI YALÇIN – FINDIK KABUĞU
Fenerbahçe’de hala gerçek bir grup ruhu oluşamadı zira malzemeyi bol bulunca yaratıcılık havada kalır. O yüzden Fenerbahçe’nin forvet sınırı; “uçağını bekleyen sisli havaalanı” üzere.
Top Caner’e gelecek Caner orta yapacak, karambolde biri vuracak da gol olacak. Rakip kadro senin ezberini bozarken hiçbir vakit B planın olmayacak. Rakip savunmanın ardına sarkan Fenerbahçe forvetini son olarak Karagümrük maçında görmüştük. Valencia da hoş bir gol attı.
Bu kadro hiç mi varyasyon çalışmaz, rakibi hiç mi tahlil etmez! Erol Bulut her şeyi oluruna bırakmış ancak her vakit talihin dediği dedik değil. Göztepe maçında üçlü savunmaya geçip hamlede rakibi boğmaya yönelik değişiklikler beklemek her Fenerbahçe taraftarının aklından geçen bir aksiyondu.
Erol Bulut değişiklikleri kendi yapıyorsa, gitsin birkaç yıl sonra Fenerbahçe’ye gelsin daha yararlı olur. Şayet değişiklikler “uzaktan kumanda” ediliyor da Erol Bulut da buna müsaade veriyorsa ‘Fenerbahçe’nin 10 harften oluşan bir söz olmadığını öğrenmesi gerekiyor. O koltuk herkese nasip olmayacak kadar görkemli bir koltuktur zira.
Mesut Özil’in kalitesine ve mesleğine asla lafımız olamaz. Lakin hazır olmadığını bas bas bağıran birini 98 dakika alanda tutmak “ismin görkemine” yenilmektir.
Maç içinde Mesut’un yüzündeki söze bakıp her şeyi anlamak mümkünken, Mesut’un kör ışıklar arenasında kurban edilmek için gelmediğini evvel Erol Bulut’un öğrenmesi gerekiyor. Hem hazırlıksız Mesut’a hem de orta alandaki güç açığını kapatacak olanlara saygısızlık edilirken!
Bir şampiyonluk uğruna tarihin en ağır borcuna giren Fenerbahçe’de kaybedilen maçlar mahşer ıslıklarıdır! “Hakemler bize çelme taktı” masalının da kararını yitirdiği bir dönemde Fenerbahçe başarılı olamazsa neler olacağını söylemeye gerek yok. Lakin dönem başından beri yapılan yanlışlara kaşını bile oynatmayanların iş işten geçtikten sonra kimseyi suçlamaya da hakkı yok!
Bu dönem iki teknik adamın çabası çok özel. Biri Sergen Yalçın başkası Abdullah Avcı. Teknik adamların sihri yokluk içinde yaratıcı olmaktır.
Şampiyonluk bir şeydir, kuralların eşit olmadığı bir tertipte ayakta kalmak her şeydir, bunu ikisi de başardı. Sergen’in Beşiktaş’ı dönemin mucize ekiplerinden biridir.
Abdullah Avcı’nın Trabzonspor’daki başarısı da kaç yıllık emeklerin ve birikimin karşılığıdır. Trabzonspor taraftarının gönlüne girmek zordur lakin onlar sevdalarının peşini asla bırakmazlar. Bu sevgi ve umut köprüsü de Abdullah Avcı’nın emeklerinin yapıtıdır. O yüzden Trabzonspor’un çabası şampiyonluk kadar pahalıdır.
Dönem sonunda puan cetvelindeki durumu ne olursa olsun Trabzonspor bu dönem çok şey kazanmış sayılmalıdır. Gençlik rüzgarları nerede esiyorsa o kadrodaki gelişim başarıyı da beraberinde getirecektir. Para dolanımının kan sirkülasyonundan bile kıymetli olduğu bir ülkede muvaffakiyetten kastımız yalnızca şampiyonluk değildir. Fındık kabuğundan gemilerle büyük denizlere açılmaktır.
Fotomac