Muhteşem Lig’de son haftalara girilirken 3-0’lık Hatayspor yenilgisiyle taraftarlarını üzen Galatasaray, şampiyonluk yarışında büyük bir yara aldı… Bugünkü köşesinde sarı-kırmızılıların yenilgisini kıymetlendiren Erman Toroğlu, “Galatasaray ölmüş ağlayanı yok!” tabirlerini kullandı.
İşte o yazı…
Bu topla oynamayı, yani topa fazla sahip olmayı bana hiç kimse anlatamaz. Neymiş efendim, yüzde 37’e 63… Neredeyse 3’te 1’e 3’te 2 Galatasaray daha fazla topla oynamış.
Gelelim iki grup ortasındaki farka; 90 dakika boyunca Hatayspor, ekip olarak oynadı.
Yardımlaşmaları, alana yayılmaları, uğraşları hepsi harikaydı. 10 kişi kaldılar, yeniden de fark etmedi. Neden? Zira biri ne kadar ekipse, başkası o kadar kadro değildi.
90 dakika boyunca bir futbol kadrosu bu kadar aciz olabilir mi?
Yani Galatasaray… O vakit bir tek cümle yazılır; Galatasaray ölmüş ağlayanı yok. Maç 2-0 olduktan sonra hakem, Hatayspor’a çok alakasız sarı kartlar göstererek, Galatasaray’a omuz verdi. Fakat sarı-kırmızılılar bundan bile faydalanamadı. Aslında olağan, geminin baş kaptanı devamlı tribünde, alanda değil. Kaptansız gemi de bu türlü olur. Beğenilen bu gemiyi bu dönem bir kaptan olduğunda da gördük, fark etmedi. Çok maçta Fatih Terim alana, yere mazeret buldu. Hatay Stadı’na halı serseniz bu yerdeki çimden daha iyi olamazdı.
***
Şayet hakem, o tuhaf kartları göstermese şunu net söyleyebilirim, dün Galatasaray Hatay’dan 6-7 gol yiyerek gidebilirdi. Zira sarı kart alan oyuncular, konumlara huzursuz girmeye başladılar. Diyeceksiniz ki, kimi oyuncular itirazdan aldı lakin o denli bir karar verdi ki hakem itiraz etmemek mümkün değil. Bir de insanın hudut sistemi var.
Fatih Terim’in ve Galatasaray’a yeni gelecek idarenin teknik adam konusunda bayağı düşünmeleri gerekir. Bilhassa Fatih hocanın, “Ben devam etsem Galatasaray’a yarar sağlar mıyım?” demesi gerekir. Zira seyirci artık Fatih Terim’e eskisi kadar sıcak bakmıyor.
Fotomac