1960’larda Knicks’in All-Star forveti olan ve 14. Ulusal Basketbol Birliği sezonu boyunca yayılma yeteneği ve ribaund becerisiyle beğeni toplayan Johnny Green, Perşembe günü Huntington, New York’ta hayatını kaybetti. 89 yaşındaydı.
Hastanede ölen, üyelerinin yaklaşık bir yıldır kalp ve böbrek sorunları yaşadığını söyleyen oğlu Johnny Jr. tarafından doğrulandı.
Zıplayan Johnny, adıyla tanınan, 1,80 boyunda ve yaklaşık 200 poundun farklılığıydı, genellikle ancak daha uzun boylu ve daha iri ön şapka rakiplerini altüst ederek ribaundları yakaladı, şutları blokladı ve kısa mesafeli basketler attı.
Aynı zamanda dayanıklıydı; ciddi sakatlıklardan kaçındı ve en iyi sezonlardan kariyerinin sonlarını yakaladı. 39 yaşına kadar NBA’de oynadı ve 1972-73 sezonunun ardından emekli oldu.
Green, ilk ve son sezonlarında Michigan Eyalet Üniversitesi’nde tamamen Amerikalıydı. İkinci sınıftayken Spartalılar Indiana ile 1957 Big Deri şampiyonluğunu paylaşmaya ve NCAA turnuvasının Final Four’unda yer almasına yön verdi.
Kansas City Mo.’da ulusal yarı final maçında Green 11 sayı ve 19 ribauntla oynadı ve Spartalılar, Kuzey Carolina’yı üç kat uzatma sonunda yenilmeyen Kuzey Carolina’ya 74-70 mağlup oldu. (Tar Heels, Kuzey Carolina’nın birincisi olan ulusal şampiyonluk için Kansas ve Wilt Chamberlain’i üçlü uzatmada 54-53 yenerek ulusal şampiyonluk elde etti.)
Michigan State’e karşı 31 sayı atan ancak şutlarının çoğunun Green tarafından bloke edildiği gören Kuzey Carolinalı Amerikalı Lennie Rosenbluth, “6-10 gibi atlıyor” dedi. “Gördüğüm en hızlı ellere sahip.”
Knicks, N.B.A’nin 1959’daki normal draftının ilk turunda Green’i seçti ve toplamda 6. sırada yer aldı. (Chamberlain, Philadelphia Warriors tarafından ve Bob Ferry tarafından St. Louis Hawks tarafından, takımların yerel kolejlerinden muhtemelen taraftar çekebilecek popüler oyuncuların alabileceği, artık feshedilmiş olan bölgesel drafta seçildi.)
Green, playofflara çıkamayan New York takımlarında üç All-Star Oyununda yer aldı. Onlarla en iyi sezonda 18.1 sayı ve 12.1 ribaund ortalamalarıyla 1962-63’teydi.
Knicks of Green’in zamanında başka yetenekli oyuncuları da vardı; en önemli savunmada Richie Guerin ve Carl Braun ve forvette Willie Naulls ve Kenny Sears. Ancak baskın bir merkezden yoksundular.
Green’i, forvet Jim (Kötü Haber) Barnes ve guard Johnny Egan’la birlikte Kasım 1965’in başlarında Bullets’ın yıldız pivotu Walt Bellamy karşılığında Baltimore’a takas yaptılar ve Bellamy’nin uzun süredir kendilerine eşleşebilecek biri arayışına cevap vermeyi umuyorlardı. Chamberlain ve Boston Celtics’ten Bill Russell’a karşı. Bellamy üretken bir golcüydü ancak Knicks, Willis Reed’in merkezinde 1970 yılına kadar ilk NBA şampiyonluğunu elde edemedi.
Green, Bullets’tan ayrıldıktan sonra San Diego Rockets ve Philadelphia 76ers’ta forma giydi ve Philadelphia onu 1968-69 sezonundan sonra serbest bıraktığında kariyerinin sonuna yaklaşmış gibi oldu.
Ancak Celtic şampiyon takımlarında guard olarak parlak kariyerinin ardından Cincinnati Royals’ın koçu olan Bob Cousy, Green’in işinin bitmediğini söyledi. Onu, Cousy’nin kurduğu hızlı hücum hücumuna ve baskı savunmasına uygun biri olarak görüyordu.
Green, Eylül 1969’da Royals’la sözleşme imzaladı ve Cousy’de kısa bir antrenman yapıldıktan sonra Cincinnati’yle ilk iki antrenmanda şut yüzdesinde NBA’e liderlik etmeye devam etti. 1971’de 37 boyunca dördüncü All-Star maçına çıktı.
Kariyerini Cincinnati’nin halefi olan Kansas City-Omaha Royals’da tamamladı.
Green, NBA kariyeri boyunca maç başına ortalama 23,3 dakika süre alırken, 11,6 sayı ve 8,6 ribaund ortalamaları yakaladı. Ancak play-off’ta kalan sadece üç takımda oynadı.
John Michael Green, 8 Aralık 1933’te Dayton, Ohio’da doğdu. İçeriğinde hediyelik eşya satarak geçimini sağlayan annesi Catherine Perry tarafından büyütüldü.
Gençlik boyu 1.80’den biraz kısaydı ve Dayton’daki Dunbar Lisesi’nde basketbol oynamadı. Bir inşaat işçisi olarak çalıştıktan sonra Deniz Piyadelerine katıldı ve bir büyüme atağı yaşadı. Japonya’da görev yaptığı sırada kendi takımının basketbol takımında oynuyordu ve temel futbol takımına koçluk yapan Michigan State mezunu Dick Evans tarafından fark edildi.
Green, 2009’da Michigan State’e verdiği bir röportajda Evans’ın “oldukça iyi sıçrayabildiğini ve benden smaç yapmamı istediğini” diye hatırladı. “İkinci denemede başardım.”
Evans, Green’i Spartalıların basketbol koçu Forddy Anderson’a tavsiye etti ve Green, East Lansing’in dönmesine izin verirken ziyaret etti. Anderson ona askerden öğrendiğinde sonra geri döneceğini söyledi.
Green, atletizm bursu almasına rağmen bunun yerine GI Tasarısı kapsamındaki mali yardıma güvenerek bunu yaptı. Spartalıların birinci sınıf basketbol takımında değişiklik Anderson’ı etki dağılımı sonrasında, Ocak 1957’de üniversiteye terfi etti ve anında yıldız oldu.
Green, Michigan State’i Big Cilt şampiyonluğunu taşıdı ve 1959’da NCAA turnuvasında ikinci sırayı aldı. Orta Doğu Bölgesi finalinde Louisville’e yenildiği son maçta 29 sayı ve 23 ribaund elde etti.
Spartalılarla 16,9 sayı ve 16,4 ribaund ortalamaları yakalandı. Üniforma numarası olan 24 daha sonra emekliye ayrıldı.
Profesyonel basketbolu bıraktıktan sonra Green, New York’taki John F. Kennedy Uluslararası Havaalanı yakınında bir McDonald’s franchise’ına sahip oldu.
Green’in ilk karısı Ester (Dorsey) Green’di. Jeffrey ve Johnny kardeşlerinin ikizleri ve Karen adına bir kızları vardı ve 1970’lerin sonlarında boşandılar. Alzonia Green ile ikinci evliliğinden Yvette Fogg adına bir kızı vardı (tesadüfen doğum adı da Green’di); bu evlilik 2000’li yılların ölümleriyle sona erdi.
Green’in hayatta kalanlar arasında Johnny Jr.’ın yanı sıra diğer çocukları, birçok torunu ve torunlarının çocukları da var.
Green, NBA’deki son sezona girerken, liseyi bıraktıktan sonra yaşadığı büyüme atılımını fark etti ve bir kaynaktan alınan desteği düşündü.
Kasım 1972’de, son sezonun başlarında United Press International’a “Gençken yeterince büyük ya da yeterince iyi değildim” dedi. “Geç gelişmem ve ABD Deniz Piyadelerinin benim için başarılı olması gerekti.”
Alex Traub haberciliğe katkıda bulundu.
