Lig önderi Galatasaray ile sonuncusu Ankaragücü, Ankara’da oynadılar. Sonuncu 2-1 kazandı. Artık bu maça, ülke futbolu için çok değerli açılardan bakalım..
a) Teknik direktörler!..
Galatasaray futbolun F’sini oynamadı. Oynamadı zira, iki yıldır futbol oynamaya oynamaya kadro futbolun nasıl oynandığını unutmuştu. “Fatih Terim Futbolu” diyebileceğim o berbat, renksiz, ruhsuz, futbolsuz futbolda “Top bizdeyken gol yemeyiz” aslı vardı. Topa sahip olmanın tek yolu da, iki stoper ve kaleci üçgeninde durmadan top çevirmekti. Galatasaray topa en az yüzde 60 sahip oluyor, lakin bu yüzde 60’ın yüzde 80’ini kendi alanında kurduğu o Bermuda Şeytan Üçgeni gibisi lanetli alanda üçlü paslaşmalarla ziyan ediyordu.
Genelde beraberliğe razı rakip de bırakıyordu, Galatasaray vakti kendi geçirsin.
Ülkenin neredeyse tamamında, en başta da Fener, Beşiktaş, Başakşehir ve Trabzon dahil şampiyon adaylarında büyük problemler olduğundan ve ne olursa olsun, eninde sonunda biri şampiyon olacağından, Galatasaray oldu, başta Fatih Terim, tüm topluluk ve medya bunu, oynanan “Futbolsuz futbol”un zaferi sandılar.
Galatasaray bu yıla da birebir rezil, birebir futbol dışı futbolla başladı. Biraz talih, biraz kısmet, biraz hakemler, biraz da rakiplerin beceriksizlikleri ile maçlar kazanıp, futbol oynamadan önder oldu yine..
En tipik örnek Alanya maçıydı. Galatasaray bu maçı ezile ezile kazandı.
Motamot o denli.. Alanya ezdi Galatasaray’ı fakat gol atamadı.
Galatasaray kalesini kovaya çevirecekleri maçı kaybettiler.
Ankaragücü bu yıl hoca değiştirme rekorları kıran ekiplerdendi. Sonunculuğa düşmesi de aslında bundandı. Nihayet 10 Şubat’ta bu ülkenin en iyi hocalarından biri, bana sorarsanız şu anda “Birinci”si Hikmet Karaman işbaşına geldi. 10 Şubat’tan 3 Mart’a.. Topu topu 21 günlük hocanın en büyük gücüydü, tahlil.. Ve Hikmet Hoca, Fatih Terim’in Galatasaray’ını çok iyi tahlil etmiş, tüm oyun planını Fatih Terim futbolu üzerine kurmuştu.
Ankaragücü, ortalama 7-8 pasla lakin santraya gelen Galatasaray’ı bıraktı orda oynasın ve kendi kendini yorsun.
Galatasaray bazen dokuza, ona kadar uzayan o yan geri paslaşmalardan sonra ileri oynamaya kalkışınca, Ankaragücü presi başladı. Zati öbür yarım alanda, duran toplar dahil bir oyun taktiği olmayan Galatasaray, Ankaragücü alanında art geriye üç isabetli pas yapamadı, bu prese karşı. Ankaragücü ise, topu kapar kapmaz, 3 pasla, Muslera kalesinde gol durumuna girdi.
Artık istatistiklere bakalım, ne kadar haklı olduğumu göreceksiniz.
Galatasaray topa yüzde 67 sahip olmuş. Ankaragücü 33..
Ankaragücü o 33 ile toplam 8 şut atmış. Çerçeveyi bulan 3 şuttan ikisi de gol olmuş.
Yüzde 67 topa sahip Galatasaray’ın da attığı şut, motamot 8, sevgili okurlar. 4 ü isabetli, biri gol..
Galatasaray toplamda 527 pas yapmış. Ankaragücü bunun yarısı kadar. Neden?. Galatasaray bu 527 pasın en az 400’ünü, yana, geriye hedefsiz, vakit öldüren top çevirmelerle geçirmiş. Süratli ve ileri oynamayı aklına getirmemiş. O vakit Ankaragücü, bırakmış oynasınlar..
2-0 mağlup duruma fikir de, oyun kuramamış Galatasaray
Lakin Falcao tek başına kaldıktan ve geriden bir türlü ileri top çıkmadığını görüp, durmadan santraya gelerek top çıkarırken, doldur boşalt ne oluyor?. Fatih Terim görmüyor mu?. Yanındaki tonla adam görmüyor mu?.
“Falcao sen geri gelme. Atak alanında canlı kal” diyen yok.. Falcao kendi çıkardığı topun peşinde 40 metre koşup rakip 18’e bitkin gelirken onda hayır kalır mı, artık?
Fakat Falcao tek başına kaldıktan ve geriden bir türlü ileri top çıkmadığını görüp, durmadan santraya gelerek top çıkarırken, doldur boşalt ne oluyor?. Fatih Terim görmüyor mu?. Yanındaki tonla adam görmüyor mu?.
“Falcao sen geri gelme. Hamle alanında canlı kal” diyen yok.. Falcao kendi çıkardığı topun peşinde 40 metre koşup rakip 18’e bitkin gelirken onda hayır kalır mı, artık?
O vakit durmadan orta yapmanın âlemi var mı?. Yerden hamle ve ayakla şut oyunu gerekmez mi?.
Fakat Galatasaray bilmiyor ki onları.?.
Süratli atağı bilmiyor. Hamle alanında, gole dönük paslaşmayı bilmiyor ki..
Hikmet Karaman, son 20 dakikada 2-0’a razı oynamasa Ankaragücü maçı 6-0’a götürebilirdi..
Alandaki “Futbol” diye görülen şeyin özeti bu.
b) Sahtekâr futbolcular!..
Bu ülkede temas dahi olmadığı halde, yüzünü ya da ayak bileğini tutarak kendini yere fecî bir çığlıkla atmak, yerde üç cins yuvarlanmak ve durunca da bir eliyle yüzünü ya da ayağını tutarken, öbür eliyle çimleri döverek “Ölüyorum, ambulans yetiştirin” gösterisi yapmak hür.
Öbür hiçbir ülkede görmediğiniz bu gösteri, bu ülkede her maçta tonla.. Hakem yutarsa çıkan kartlarla rakip büyük yara alıyor, hatta alanda eksiliyor.
Yutmazsa sorun yok. Sahtekârlığa devam. Yutturana dek devam.
İkincisi.. Türkiye, 90 dakika uzunluğu yere yatma konusunda dünya rekortmeni. Açın bu ülkeden izlenebilen İngiltere, İtalya, Almanya, Fransa, İspanya liglerini. Yere düşme, yerde kalma sayısı iki elin parmaklarını geçmez. Bizde dakka başı biri yerde..
Niçin?. Rakibe kart gösterme cambazlığı değil yalnızca düşme sebebi.. Topu kaptıran yere düşüyor ve kalkmıyor ki, hakem oyunu durdursun, kontratağı kessin, kendisi nefes alsın, maç da az sonra hakem atışı ile başlasın. Ne oldu o gollük akına pekala?.
Bu kadar sık ve birçok sahtekârlıklarla kesilen oyunda, oyun nasıl kurulacak, seyre kıymet futbol nasıl oynanacak?. Ekran başında bir de para ödeyip abone olan milyonlarca seyirci maçtan nasıl keyif alacak, pekala..
c) Köle hakemler!..
Bu soru bizi hakemlere getiriyor.
Hakemlerimiz her çığlık atıp yere düşen lehine faul çalmayı âdet haline getirdiler. “Düt” deyip oyunu kestin mi, sıfır risk zira..
Kesmez da, o durum masraf gol olursa, yandın zira..
Sarfiyat, bakan maaşı üzere karın. Çal düdüğü, öldür futbolu sana ne?. Lakin o yere uçma ve çim gösterisini yapan Oscarlık oyuncu, bir de sarı, hatta kırmızı kart çıkarttırmıyor mu?.
Yahu futbol temas oyunu.. Yerden, havadan her ikili uğraşta temas olacak.
Bunların hangisi taammüden ve avantaj sağlamak için rakibin yüzüne yahut ayağına, hangisi top atılımı sonucu olağan temas.. Kim karar verecek?. İşte bu “Çal düdüğü al paranı, sana ne” diyen ve sahtekâr futbolcunun kölesi olup, kalan dürüstleri de “Biz avanak mıyız” diye sahtekâr olmaya teşvik eden köle hakemler..
Natürel bu kölelerin, ayrıyeten bir de büyük kadrolara, başta Fener’e kul köle olanları var.
Daha üç gün evvel motamot şunları yazdım köşemde, açın bakın..
“.. Lig bitti, Sevgili Okurlar!.. Fenerbahçe Şampiyon!. Kimse heveslenmesin.. Her hafta ilan edilen hakemlere bakın, yeter!.”
Artık ilan edilen hakemlere bakın.
Yalnızca Fener’in değil, Fener’in rakiplerinin hakemlerine de bakın..
Fener’in ezeli ve şampiyonlukta en büyük rakibi Galatasaray.. Ali Koç’un en sevdiği, en eyyamcı, yani en Fenerli hakemi kim?. Cüneyt Çakır. Trabzon- Fener maçında VAR hakemi kim?. Cüneyt Çakır. 28 Şubat’ta. 3 gün sonra 3 Mart’ta Ankaragücü-Galatasaray.. VAR hakemi yine Cüneyt Çakır.
Trabzon’da skandal bir karar var, Cüneyt’ten. Ankara’da skandal iki karar var, tekrar Cüneyt’ten.. Galatasaray ile Fener ortasında, Fener lehine 6 puana dek fark yaratan kişi Cüneyt..
Anladınız mı, “Hakem tayinlerine bakın, yeter” deyişimin sebebini. Ve Galatasaray’ın en büyük golcüsü ve forveti Mustafa, Sivasspor maçında da yok.. O Cüneyt çağırır mı, kırmızı kartta orta hakemi..
Ya da Galatasaray lehine es geçilen penaltı konumuna davet eder mi?
Pekala bu futbolcu ve büyük grup (Fener, Galatasaray, Beşiktaş sırasıyla) kölesi hakemleri kim atıyor?.
Geldik o kısma artık.
d) Fener kuklası Federasyon!..
Türkiye’de iyi berbat işleri götüren bir Federasyon vardı.. Ta ki, yediği ağır fırça sonunda, Merkez Hakem Komitesi Lideri Zekeriya Alp’i de yanına alıp, Ali Koç’un buyruğu ile o ünlü Kuvvetli toplantısını düzenleyene kadar.
Ondan sonra her şey değişti.
Başta Zekeriya Alp.. Serdar Tatlı geldi. Düzgün başladı. Lakin o da Ali Koç’un ağır fırçasını görünce, her maça Fener’e nazaran hakem atar oldu.. Federasyon, Fener’i şampiyon yapmak için kurgulanmıştı. Bu yüzden, borcu en yüksek, transfer limitleri en küçük Fenerbahçe bu yıl tam 23 futbolcu transfer ederken zerre soruşturma açılmadı. Hepsine anında lisans verdi.
Hakemlerin, sahtekâr futbolcuların oyunlarına körü körüne boyun eğmesi ve futbolu öldürmelerine seyirci kaldı. Meğer yürekli, uygar ve her ekibe eşit davranacak bir Federasyon, dünyada gibisi olmayan bu rezilliği rahat çözerdi.
Ancak Nihat Bey’in Kukla Federasyonu bana kalırsa bilerek çözmedi ki, hakemlerin penaltı vermek ya da vermemek, kart gösterip göstermemek tercihleri daima kalsın..
..Ve gördüğümüz üzere daima Fener lehine kullansın, hakemler bu yorum yetkilerini, Fener’i ilgilendiren her maçta..
e) Sahalar!..
Ankaragücü-Galatasaray maçında futbol oynanmasını önleyen bir öge daha vardı. Saha!. Makûs saha sürekli küçük grup lehinedir. Zira futbolun kalitesini düşürür. Milyonlarca avroluk kaliteli ayaklar top süremez, pas veremez, şut atamaz hale gelir.
Gazeteciliğe yeni başladığım yıllarda, Beşiktaş, deplasmana gelen Real Madrid’i oynatmamak için, o yıllarda çim değil, toprak olan İnönü Stadı yerini, bütün gece arazözle sulayarak bataklığa çevirmişti, damla yağmur yokken..
Geçen hafta İngilizce Marca (İspanyol spor gazetesi) yazdı. Avusturya Federasyonu, Sturm Graz alanını bakımsız olduğu için kapatmış. Kulübe de ağır para cezası vermiş.. Demek isteyen tahlil buluyor.
Nihat Beyefendi ve arkadaşlarının gözleri kör mü?. Üstelik bu devlet, alanlara bakım için yardım da yapıyor kulüplere.. Fakat o yardım çimlere değil, transfere gidince, bataklık..
Nihat Beyefendi de bakıyor..
Yalnızca bakıyor.. İşi bakmak zira..
Görmek ve çözmek umurunda değil.
Ondan hesap soran da yok.. Halbuki Spor Bakanı, “İdari Vesayet” yetkisi ile hesap sorma makamında oturuyor. O da yalnızca oturuyor.
İşte hepsi bu Sevgili Okurlar..
Artık siz de benim üzere her maç için ekran başında olun..
Bu sahtekâr futbolcular, bu korkak hocalar, bu kukla federasyon ve bu köle ve de eyyamcı hakemler liginde seyre paha bir şey bulun ve lütfen ancak lütfen bi zahmet bana yazın..
“Ula Hıncal Efendi!. Şu maç güzeldi” deyin, teşekkür edip özür dileyeyim!.
Fotomac
