Fenerbahçe’nin iç saha performansı performansı, çok alışık olduğumuz bir performans değil. Kadıköy’de genelde Fenerbahçe baskın oyununu, hükmettiği maçları, makûs oynasa da çıkardığı 3 puanlara yıllar içerisinde şahitlik etmiştik. Bu sene biraz o denli olmadı. Bu sene içeride kaybedilen 5 maç var. Lig tarihinde daha evvelden var mı, bilmiyorum lakin yarışa çok tesir edecek.
Fenerbahçe’de bu haftaya kadar işler biraz skorlar üzerinden, yarışa tutunabilmek üzerinden, makus oyun olsa bile kazanarak yarışta kalma üzerinden okundu. Oyunu eleştirirken de biz reaksiyonlar aldık. Kah eksikler denildi, kah diğer etmenler devreye girdi.
Fenerbahçe’nin yeteri kadar da eleştirildiğini düşünmüyorum ben. Fenerbahçe’de ne vakit ‘oyun’ desek, ‘dışarıda çok oyuncu var’ dendi. Yeni transferler vs. Bugün bakalım? Bir tek Gustavo dışarıda eksik olarak. Bir de İrfan Can var fakat onun performansını Fenerbahçe’de hiç görmedik. Hiç oynamamıştı. Yeni transferdi. 1 oyuncu. Pelkas’ı da, Gökhan’ı da, Mesut’u da geldi. Herkes içeride.
Hocalar mevcut takım üzerinde tesirli olmak ve en iyisini çıkarmaktan sorumludur. Eksikler, öbür dış etmenler, basında yazılıp çizilenler, toplumsal medyada söylenenler hocaların çok da fazla ilgilendikleri işler olmamalı. Hocalar, sahanın içinde kalmalı, sahanın içine odaklanmalı. Eksik oyunu üst taşımakla yükümlü olmalı.
Olanın düzeyini üst çıkarmazsan, yeni gelenin de grup içindeki ahenge ayak uydurmakta zorlanmasına şahit oluruz. Artık Galatasaray diyoruz, Mustafa Muhammed, Gedson, Yedlin, Onyekuru gelip tıkır tıkır işleyenin içinde oynuyor. Beşiktaş eksiklerden, kısıtlı takımdan en fazla dem vuracağın kadro fakat Sergen Hoca, ekibi aldı ve ferdi performanslarını üst çıkardı.
Fenerbahçe’ye bakalım. Kişisel performans olarak yüzde 100’e ulaştı diyebileceğimiz 1 tane oyuncusu yok. Genel olarak ekipte ferdi performans derdi var. Bu da oyuna yansıyor.
Maça dair teknik taktik çok fazla şey söyleyebiliriz. Çok kolay. Göztepe’nin ne oynadığını biliyoruz. Bir Halil tehdidi var. Tedbir alırsın. Maç 0-0 biter. ‘Açamadım’ dersin, anlarım. Ona da tedbir almadın. ‘Fenerbahçe çok atak yaptı, çok durum üretti, kalesinde tehlike gördü’ Bu türlü bir maç olmadı. ‘Fenerbahçe hamle yapamadı, kalesinde durum vermedi’ Bu türlü bir maç da olmadı. Ne öne oynamışsın, ne de defansif manada gerçek işleri yapmışsın. Alanda bir yanlışlık var.
İşin berbat tarafı. İçeride 1-0 mağlupsun. 9. dakikada golü yedin. 6 dakika uzatma verilmiş. Golü yedikten sonra neredeyse bir 90 dakika daha var. Orada da değişmek ismine, isyan ve oyunun gelişimi ismine içeriden beklemem ben bunu, golü yediğim dakika kenara bakarım. 45’te soyunma odasında hoca ne diyecek ne yapacak, nasıl dokunacak bakarım. Bir şey iyi gitmiyor alanda. Oyuncu anladı. Birinci 45’te şöyle oynamadın. Atak devamlılığı, durumlar, o kaçar, bu kaçar oynamadın. Girdin içeri hocaya baktın. Ben TV’de izliyorum, kimse kusura bakmasın Erol Hoca da sahanın kenarından izliyor. İçeriden şad çıktı, dokunmadan çıktı.
Derim ki, attın Samatta’yı içeri, attın Pelkas’ı içeri, attın Cisse’yi içeri. Bir risk aldın. Hoca gruba dokundu derim. Kas hafızasıyla yapılan değişiklikler, gidişata nazaran sisteme dokunmadan yapılan değişiklikler. Tedbiri de kolay. Artık ezberledik. Çıkar soldan bir kanat oyuncusu ya da sağdan, girsin Pelkas, Valencia, Ferdi. Önden çıkar Samatta’yı, koy Cisse’yi. Bunlar olmuyor. Bir şeyi değiştir. Stoperi yolla oraya son 10 dakika. Bir yığ oraya.
Derbide söyledim. Yeterli gerece birebir vakitte iyi aşçı lazım. Güzel tezgah lazım. Güzel ateş lazım. Güzel tecrübe lazım. Ligin de uzunluğu kısaldıkça Erol Hoca’nın zaafiyetleri daha çok ortaya çıkmaya başladı.
Fotomac
