Fenerbahçe canı liderlik çeken bir grup olmakla, Kasımpaşa’nın ipini çeken grup olmak ortasındaki ilişkiyi maçın birinci yarısında kurdu.
Son 3 dönemin en iyi birinci yarısıydı ve tarihi fark olabilirdi.
İkinci yarı ne olduysa o Fenerbahçe gitti, tekrar son dakikalarda beraberliği kurtarmaya çabalayan bir Fenerbahçe çıktı sahneye.
Kasımpaşa maçının matematik yanına bakıldığı kadar galibiyetin estetik yanının neden aksadığını sorgulamak mecburidir.
İstedikleri vakit çok olanlar istemedikleri vakit yok oluyorsa ortada bir başıbozukluk var demektir.
Zira Kasımpaşa maçının birinci yarısındaki Fenerbahçe ne kadar şampiyonluk istiyorsa, maçın ikinci yarısındaki Fenerbahçe başına o kadar bela istiyordu.
Her şey kaleci Harun’a yükleniyor zira bütün kaleciler öksüzdür.
El freni olmaktan karar giyen ve kulübeye çekilen Gustavo’nun yokluğunda Sosa usta bir şef oldu lakin İrfan Can Kahveci ekibin en zayıf halkası olarak kötü halde sırıtıyor.
Gustavo hiç olmazsa yardımlaşma hissinin içinde kalıyor, savunmaya kadar da geliyor.
Yanlışsız yerde oynatılırsa İrfan Can’dan bin sefer daha yararlı.
Grubun yeni el freni İrfan Can Kahveci’nin bitmiş hali kimsenin ilgisini çekmiyor da kendisine özel adam muamelesi gösteriliyorsa birtakım sonuçlar kaçınılmaz olacaktır.
İrfan Can’ın ne kadar güçsüz olduğu sarı kart gördüğü durumda ortadaydı esasen.
Ve gelelim asıl soruna, klasik lig sonu maceralarına ve adaletin kökünü kazıyan hakemlere.
Kasımpaşa’nın verilmeyen net bir penaltısı ve sayılmayan net bir golü var.
Bu haksız durumlar Fenerbahçe’nin birinci yarıdaki futboluna gölge düşürüyorsa, bunda Fırat Aydınus’un parmağı var.
Problem yalnızca Fenerbahçe sorunu değil, sorun hakem problemi.
Beşiktaş’ın Kayseri karşısında kazandığı penaltı da kimsenin gülmediği latife üzereydi.
Fakat bu türlü vakitlerde bütün yöneticilerin ortaya çıkıp, “böyle hakemliği reddediyoruz” demesini bekliyor insan.
“Lanet olsun bu türlü hakemlere, bugün bize kıyak yapanlar dün canımızı yakanlardı” demek sıkıntı mu?
Futbol adalet ismine içi içini yiyen adamlarla hoştur hak yiyenlere göz yumanlarla değil.
Evvelce ayıp olan şeylerin ayıp olmadığı bir vaktin içinden geçiyoruz.
Gaziantepli 3 futbolcunun Kasımpaşa maçı öncesinde “2 gol yemek” bahisli bahis oynadıkları “iddia” ediliyor.
Spor Toto 1’nci Lig maçlarından makûs kokular geliyor.
Parası olanın her haltı yiyebildiği bir dünyanın içinde sinema içinde sinema çevriliyor.
Nasıl bu hallere geldik, bu kadar berbatlığa nasıl müsaade verildi?
Bizler şampiyonluğun ligi en üst sırada bitirmek olmadığını haykırıyoruz yıllardır.
Hakemlerin ve futbolcuların oyun içinde oyuncu olduklarını bildiğimiz için ortada bir bilmece soruyoruz.
“Adaletsizliğin karaya çıktığı yerde haksızlığa haksızlık demeyenlerin çamura batmış posterleri yerde. Bu cümlede hatanın öznesi nerde?” Karşılık: Yürekteki kirde!
Not: Birileri perde ardında Hacivat’la Karagöz oynatmıyor emin olun!
Fotomac
