Galatasaray birinci devrenin tamamını tek kale oynadı. Ekip halinde kapanan kadrolara karşı üretkenlik sağlamak için birinci yapılması gereken kanatları iyi kullanmak özellikle sıfıra inmektir.
Galatasaray, birinci 45 dakika her iki kanadı da rekor düzey kullandı. Buna karşın ağır baskıda büyük konum sakıntısı çektiler. Bunun bana nazaran iki nedeni vardı. Birincisi, kanatlardan gelen tesirli toplarda Antalyaspor defansında başta Veysel olmak üzere çok konsantre olmalarıydı. İkincisi de Oğulcan ve orta alandan gelecek isimlerin hakikat yerleri bulamayışlarıydı.
İkinci devreye Fatih Terim, Ömer- Falcao değişikliği ile başladı. Yalnız bu çok riskliydi. Zira Taylan’ın olmadığı bir orta alanda, hamle yüklü oyunda fizik olarak hazır olmayan oyuncuyu sokmak tehlikeliydi. Gerçekten bir kontratak gelişirken Luyindama engelledi. Geriden da ikinci kontratak başlangıcında Emre direkt kırmızı görünce maçın zorluk derecesi iyice arttı.
10 şahısla üstelik de hazır olmayan Falcao ile gol aramaya devam eden Galatasaray, çok önemli kale önü tehlikeleri yaşaması mümkündü. Lakin 3 gün evvel büyük bir hasar yaşayan Antalya’nın öz inancı çok yetersiz olduğundan onlar yalnızca beraberliği muhafazaya çalıştılar.
Ve Falcao tekrar sakatlandı. Aslında Galatasaray, Falcao ile bir arada kırmızı karttan evvel 9,5 kişi oynuyordu. O çıktıktan sonra son saniyeye kadar golü bulacak durumlar da buldular.
Sonuçta maç 0-0 noktalandı. Ben Galatasaray’da bir tek oyuncuyu öne çıkarmak istiyorum. O da hürmet duyulacak profesyonel olan Linnes’ti.
MHK’nin en çok itimat duyduğu genç hakemlerden bir tanesi Atilla Karaoğlan. Ben ise hiç birebir görüşte değilim. Net kırmızıda Abdulkadir Bitigen’i VAR olarak incelemeye çağırarak başını karıştırdı. Marcao’nun hareketinde de birebirini yapmalıydı.
Fotomac
